ตามติดชีวิต UX Writer ที่ SCB TechX (ภาค 2)
ส่วนผสมของบทความ
- เรื่องอาหารและการครัว 60%
- เรื่องงาน 40%
บทความนี้มีส่วนประกอบเรื่องอาหารและการครัวถึงร้อยละ 60 ฉะนั้น หากคุณคาดหวังที่จะได้รับรู้เรื่องราวเกี่ยวกับงานของ UX Writer ที่ SCB TechX ละก็ ฉันแนะนำให้อ่านบทความเขียนคำบนปุ่มแค่นี้ ดีไซน์เนอร์ก็เขียนได้แหละมั้งแทน
แต่หากคุณอยากรู้ว่า UX Writer ที่นี่กินอะไร ทำไมถึงได้ขยันขันแข็งล่ะก็ คำตอบอยู่ที่กล้วยน้ำว้าผสมโยเกิร์ต พาสต้าเห็ดและอโวคาโด ปลาเก๋ามูนิเยร์ แล้วหากวันไหนงานยุ่งจริงๆ ผัดผักบุ้งไฟแดงก็ยังเป็นที่พึ่งได้เสมอ
มื้อเช้า
กล้วยน้ำว้าบดผสมโยเกิร์ต
เมนูสำหรับ UX Writer จอมตื่นสาย น้ำไม่ต้องอาบ (ก็ work from home นี่นา ใครจะไปรู้) เด็ดกล้วยน้ำว้าสุก ปอกเปลือกแต่อย่าเพิ่งเอาเข้าปาก ใช้ส้อมบี้ให้เละ แล้วคลุกผสมกับโยเกิร์ต น้ำตาลไม่ต้องเพราะอาศัยรสหวานจากกล้วยและรสปรี้ยวจากโยเกิร์ต เมนูนี้ใช้เวลาทำไม่เกิน 5 นาที กินอีกไม่เกิน 10 นาที ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะละเมียดละไมและจุกจิกกับการละเลียดมื้อเช้าขนาดไหน
เวลา 8.58 น. พอดี ฉันพร้อมแล้วสำหรับการประชุม UX Stand-up ประจำวัน
งานเช้า
UX Daily Stand-up
9 โมงตรง ฉันเล่าให้ทีมฟังสั้นๆ ว่า วันนี้จะทำอะไรบ้าง โดยประชุม Stand-up นั้นสั้นมาก เพียง 15 นาทีโดยประมาณ
ฉันประกาศแก่ทีมว่าจะทำงานตรวจ Microcopy เข้าประชุมรีวิว Microcopy กับฝ่ายที่เกี่ยวข้องตอนบ่าย แล้วสายๆ ก็เตรียม Voice และ Writing Style Guide เพื่อคุยกับทีม Marketing ส่วนเรื่องที่จะต้องนัดคุยกับ UX Designer เพื่อปรับโฟลว์นั้นขอย้ายไปพรุ่งนี้แทน
ช่วงเช้าหลัง Stand-up มักเป็นเวลา focus time ฉันมักตั้งสเตตัสใน MS Teams ว่า Do not disturb เพราะเชื่อว่างานเขียน งานดีไซน์คอนเทนต์ (Content Design) และงานรีเสิร์ชต้องใช้สมาธิสูง เราจำเป็นต้องมีเวลาจมอยู่กับงานและความคิดเพื่อให้ได้งานที่มีคุณภาพ ซึ่งสิ่งนี้จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อนักเขียนและดีไซน์เนอร์มีช่วงเวลาโฟกัสกับงานตรงหน้า มิใช่ว่าต้องคอยมาตอบแชตทุก 5 นาที
แต่เนื่องจากเช้านี้เป็นวันพิเศษ นั่นคือเป็นวันรีวิว Microcopy ฉันจึงมีพิธีกรรมพิเศษ นั่นคือเช็คกับ UX Writer แต่ละคนว่า มีคอมเมนต์อะไรจากผู้เกี่ยวข้องที่เราต้องเตรียมพร้อมเป็นพิเศษก่อนเข้าประชุม Microcopy Review หรือเปล่า ถ้ามี เรามีความเห็นต่อคอมเมนต์นั้นอย่างไร ถ้าเห็นด้วยก็เปลี่ยนคำตามที่เขาเสนอ หรือมีคำที่ดีกว่ามาเสนอในที่ประชุมหรือเปล่า แต่ถ้าไม่เห็นด้วย ก็ต้องตอบได้ว่าเพราะอะไร มันผิดหลักการเขียนและการออกแบบตรงไหน หรือนี่เป็นเพียงแค่สมมติฐานที่ต้องรอการพิสูจน์ พร้อมคุยกันว่า มีสกรีนไหนที่เราต้องเตรียม Copy แบบที่ 2 และ 3 เพื่อเป็นทางเลือกไป “ขาย” ในที่ประชุมไหม
ในวันพิเศษแบบนี้ฉันจะไม่มี focus time ตอนเช้า นอกจากจะดูคอมเมนต์และรีวิวงาน ก่อนจะรีบนัดคุยกับ UX Writer เพื่อนัดแนะกันก่อนรีวิว Copy บ่ายนี้
เที่ยงตรงเสียแล้วสิ วันนี้ได้ข้อสรุปภายในทีม UX Writer เร็วดี ฉันมีเวลาครึ่งชั่วโมงสำหรับการบรรจงทำอาหารกลางวัน และอีกครึ่งชั่วโมงสำหรับกิน
มื้อกลางวัน
พาสต้าเห็ดและอโวคาโด
ฉันชอบมองกระเทียมเต้นในน้ำมัน ช่างเป็น “a feast for the eyes” อะไรอย่างนี้ สักพักกลิ่นหอมจะโชยมา เปิดหน้าต่างเสีย เพื่อนร่วมคอนโดจะได้อิจฉา ห้องไหนก็ไม่รู้ บางวันนางทำไข่เจียวหอมฟุ้ง บางวันฉันได้กลิ่นขนมปังอบใหม่ลอยมา วันนี้ฉันแก้แค้นด้วยการรมกระเทียมเจียวเสียเลย
ฝานกระเทียมบางๆ ถ้าชอบกระเทียมให้ใส่เยอะๆ ไม่มีคำว่าใส่กระเทียมมากเกินไป กระเทียมเป็นสิ่งดีเสมอ หากเป็นเมื่อก่อน ฉันจะรอให้น้ำมันร้อนก่อนแล้วค่อยใส่กระเทียม แต่เพิ่งค้นพบเคล็ดลับจากในยูทูบว่า ใส่กระเทียมตอนน้ำมันยังไม่ร้อนดีกว่า กระเทียมจะค่อยๆ ร้อนพร้อมน้ำมัน ป้องกันปัญหากระเทียมไหม้
พอกระเทียมหอมกรอบได้ที่ ตักขึ้นพักไว้ เด็ดก้านโรสแมรี่ในกระถางมาเสียหนึ่งก้าน รูดใบออก ซอยละเอียดแล้วโยนลงในน้ำมัน รมความหอมอีกสักพัก จากนั้นใส่เห็ดอะไรก็ได้ที่มี วันนี้เป็นเห็ดชิเมจิเนื่องจากได้มาตอนลดราคาที่บิ๊กซี
ในตำราอาหารฝรั่ง เขาไม่แนะนำให้ล้างเห็ด แต่ให้เอาผ้าชุบน้ำเช็ดถูคราบดินหรือคราบสกปรกออกแทน หรือหากแม่บ้านคนไหนอดใจไม่ไหวอยากล้างเห็ดจริงๆ ก็ควรเอาผ้าซับน้ำออกจากเห็ดก่อนนะ
Critical Path ของเมนูนี้คือการต้มเส้นพาสต้าให้สุก เส้นที่ใช้วันนี้คือลิงกุยนี (linguine) หรือพาสต้าเส้นแบนยาว ใช้เวลาต้มประมาณ 9 นาที ฉันใช้ 2 เตาในการทำเมนูนี้ เตาหนึ่งต้มพาสต้าแล้วจับเวลา 9 นาที อีกเตาคือเจียวกระเทียมให้หอมกรอบ ระหว่างรอกระเทียมและเห็ดสุกก็คว้านเนื้ออโวคาโดออกมา เอ้า กระเทียมได้ที่แล้ว ใส่เห็ดลงไปผัด
เมื่อเส้นเส้นพาสต้าสุกพอดีก็โยนเส้นลงไปคลุกกับเห็ดในกระทะ ใส่เนื้ออโวคาโด แล้วใช้ตะหลิวบี้อโวคาโดให้เละเป็นเนื้อครีม ชีสพาร์มีซานเหรอ ไม่ต้อง! แพงไป น้ำปลานี่แหละคือตัวแทนชีสพาร์มีซาน มันให้รสอูมามิเหมือนกัน แค่นี้ก็ได้แล้ว อาหารฟิวชั่นของฉัน…พาสต้าเห็ดและอโวคาโด
ฉันเหลือเวลาประมาณ 40 นาทีในการกินพาสต้า ถมเถไป แถมยังมีเวลาล้างจานและหม้ออีกต่างหาก
งานบ่าย
บ่ายโมงตรง ฉันเป็นตัวแทนทีม UX Writer เข้าประชุม Scrum of Scrums สั้นๆ เพียง 15 นาที ประเด็นที่หารืออาจเป็นเรื่องข้อจำกัดทางเทคโนโลยีที่กระทบดีไซน์และคำบนหน้าจอ หรือการมีเคสที่ดีไซน์เก็บไม่ครบ เช่น มีหน้า Error ที่หายไปหนึ่งหน้า ทำให้ต้องดีไซน์และเขียนคำเพิ่ม และฉันอาจนัดหมายกับผู้เกี่ยวข้องเพื่อพูดคุยในรายละเอียดว่าเราควรจะแก้ไขปัญหาเหล่านี้อย่างไร
บ่ายโมงครึ่งถึงบ่าย 3 การประชุมเพื่อรีวิว Microcopy กับผู้เกี่ยวข้องก็มาถึง ผู้เกี่ยวข้องเหล่านี้มีตั้งแต่ตัวแทนจาก Business Unit, Customer Experience, Product Owner และ Solution Architect โดย UX Writer ทุกคนในทีมจะต้องทำการบ้านและเตรียมตัวมาเป็นอย่างดีสำหรับประชุมนี้
เล่าให้ฟังก่อนว่า ก่อนประชุมรีวิว Microcopy ทุกครั้ง เราจะส่งคำบนหน้าจอพร้อม Flow และ Wireframe ให้ผู้เกี่ยวข้องรีวิวก่อนอย่างน้อย 2 วัน และให้ผู้รีวิวเขียนความเห็นไว้ในไฟล์ Figma และเมื่อถึงคราวประชุม เราจะหยิบแค่จุดที่มีประเด็นมาพูดคุยเท่านั้น การทำแบบนี้ทำให้เราสามารถรีวิว Microcopy โดยใช้เวลาลดลงถึงครึ่งหนึ่ง รวมทั้งได้ความเห็นหรือคำแนะนำที่มีคุณภาพมากขึ้นด้วย
ในที่ประชุมรีวิว Microcopy นี้เองที่เป็นโอกาสดีที่ UX Writer แต่ละคนจะได้ฝึกทักษะ “งานขาย” และการนำเสนองาน หากเราเห็นว่า จากมุมมองของ User Experience แล้ว การใช้คำรวมไปถึงการจัดวางข้อมูลแบบที่เรานำเสนอไปตอนแรกเหมาะสมกว่า นักเขียนคนนั้นก็ต้องสามารถอธิบายเหตุผลของการออกแบบหรือ “Design Rationale” ของตัวเองได้ ไม่ใช่เพียงตอบว่า “ก็ฉันคิดว่าคำนี้ดีกว่า” แต่ต้องตอบได้ว่า ที่เห็นว่า “ดีกว่า” เพราะอะไร เช่น เพราะคำที่เลือกมากระชับกว่า ในขณะเดียวกันก็คงใจความสำคัญไว้ได้ครบ (Conciseness) หรืออันนี้เข้าข่ายการใช้ภาษาแบบคนคุยกัน (Conversational) หรือเพราะเป็นการเขียนที่ตรงกับ Voice ของโปรดักซ์ เป็นต้น
หลังจบเซสชั่น ช่วงเวลาบ่าย 3 ถึง 6 โมงเย็นวันนี้เป็นเวลาที่ฉันจะได้เข้าสู่โหมดโฟกัสอีกครั้ง
เย็นวันนี้ ฉันใช้เวลาในการเตรียม Voice และ Writing Style Guide สำหรับพรีเซนต์ให้ทีม Marketing โดยไม่ลืมแอบตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตอน 5 โมงครึ่ง เพื่อแว๊บไปหยิบปลาเก๋าออกมาวางพักนอกตู้เย็น
“เราจำเป็นต้องพักเนื้อสัตว์ให้อยู่ในอุณหภูมิห้องเสียก่อน อย่างน้อย 15–30 นาทีสำหรับปลา และอย่างน้อย 1–2 ชั่วโมงสำหรับเนื้อแดงอย่างเนื้อวัวหรือเนื้อหมู” ตำราทำอาหารเล่มหนึ่งว่าไว้อย่างนั้น
มื้อเย็น
ปลาเก๋ามูนิเยร์
เมนูอาหารฝรั่งเศสเมนูแรกที่ฉันเคยทำในชีวิต สูตรดังเดิมคือใช้ปลาโซล (sole) แต่ในตู้เย็นดันมีปลาเก๋าเสียเนี่ย เมนูเย็นนี้จึงเป็นปลาเก๋ามูนิเยร์แทนที่จะเป็น “Sole Meunière”
“ความมหัศจรรย์ของเมนูนี้คือการบรรจบกันระหว่างรสมันของเนย รสเค็ม และรสเปรี้ยวของมะนาว…ว่ากันว่า เมนูนี้เป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้จูเลีย ไชลด์ (Julia Child — เซเลบริตี้เชฟชาวอเมริกัน) หัดทำอาหารเป็นครั้งแรกตอนอายุ 40” หนังสือ The Haven’s Kitchen Cooking School โดย Alison Cayne ว่าไว้อย่างนั้น
เคล็ดลับทอดปลาให้ไม่ติดกระทะก็คือ ใช้ผ้าซับเนื้อปลาให้แห้งทั้งสองด้าน ก่อนจะเอาลงทอด (แต่ถ้าทำแบบนี้แล้วยังเอาไม่อยู่ละก็ “ทาแป้งข้าวโพดบางๆ ที่ตัวปลาเลยน้อง ไม่ติดชัวร์” พ่อค้าปลาเจ้าประจำของฉันบอกเคล็ดลับ) ลืมบอกไปว่า ปลาเก๋าของฉันแล่เป็นแผ่นบางๆ มาแล้ว ส่วนกระดูกและหัวปลาก็เก็บใส่กล่องแล้วโยนเข้าช่องฟรีซไปเสีย เก็บรวมกับพวกเปลือกกุ้งและหัวกุ้ง รวมทั้งขั้วหัวหอม เมื่อได้ปริมาณที่เหมาะสมก็เก็บเอามาทำเป็นน้ำสต๊อกได้ เหมือนอย่างพวกพ่อครัวแม่ครัวชาวฝรั่งเศสที่ใช้ประโยชน์จากสัตว์ทั้งตัว ตั้งแต่หัวจรดปลายหาง ทำอาหารแบบนี้ดีต่อทั้งสิ่งแวดล้อมและเงินในกระเป๋านะเออ
เมื่อซับปลาจนแห้งแล้ว ให้โรยเกลือและพริกไทยบนปลา โรยแป้งอเนกประสงค์บางๆ บนชิ้นปลาให้ทั่ว จากนั้นตั้งกระทะให้ร้อน ใส่น้ำมันและรอให้น้ำมันร้อนก่อนจะวางชิ้นปลาลงไป กระทาชายนาม Jamie Oliver นี่เองที่เป็นคนสอนฉันทอดปลาที่แล่แล้ว
เจมีบอกว่า ให้เอาหนังลงก่อนเสมอ หนังปลาจะทำหน้าที่ปกป้องเนื้อปลาด้านบนไม่ให้สุกเกินไป เมื่อเห็นปลาเริ่มสุก 2 ใน 3 จึงค่อยกลับด้านแล้วทอดต่ออีกเล็กน้อย แล้วตักขึ้นพักไว้
ในกระทะเดียวกันนั่นเอง เบาไฟลงหน่อยก่อนใส่เนยจืดปริมาณ 4 ช้อนโต๊ะลงไป (ที่ต้องเบาไฟเพราะเนยไหม้ง่าย) รอสัก 1–2 นาทีจึงใส่หอมแดงซอย ผัดให้หอมแดงนิ่มสักหน่อยจึงใส่ผักชีลงไป ปิดไฟทันที ตามด้วยบีบมะนาวใส่ไปนิดหน่อย พอให้มีรสเปรี้ยวแซม เมื่อซอสได้ที่ก็ตักราดบนปลาที่ทอดไว้ แล้วเวลาเสิร์ฟปลาควรเอาหนังขึ้นด้านบนด้วย จะได้คงความกรอบของหนังปลาไว้
ฉันตักข้าวกล้องจากในหม้อ ใส่เกลือลงในข้าวเล็กน้อย เหยาะน้ำมันมะกอกลงไปเพื่อเสพกลิ่น แล้วเสิร์ฟ
จบแล้วหนึ่งวันของฉัน ในช่วงสถานการณ์โควิดแบบนี้ การทำงานจากที่บ้านตามนโยบาย Work from Anywhere ของ SCB TechX ทำให้ฉันค้นพบงานอดิเรกใหม่ นั่นคือการทำอาหาร
ฉันเคยพูดกับเพื่อนชาวต่างชาติอย่างภูมิใจทำนองว่า โอ๊ย ฉันภูมิใจที่ทำอาหารไม่เป็น เพราะประเทศของฉันมีอาหารรสอร่อยข้างถนนราคาถูกอยู่ทุกหนแห่ง จะทำอาหารให้เสียเวลาไปทำไมเล่า แต่มาตอนนี้การทำอาหารคือความผ่อนคลายและความภูมิใจเมื่ออาหารออกมาอร่อย นี่คือศาสตร์และศิลป์ที่กินได้! ยูทูบและตำราอาหารคือแหล่งความรู้สอนทำอาหารชั้นดี การทำอาหารยังทำให้เราได้พักสมองจากการคิดเรื่องงาน แล้วบางครั้ง ทางแก้ปัญหาเรื่องงานก็ดันคิดออกตอนกำลังหั่นๆ สับๆ หรือรอกระเทียมสุกนี่แหละ
“การทำอาหารควรเป็นหนึ่งใน Life Skill”
Jamie Oliver ไม่ได้กล่าวไว้แบบนี้เป๊ะๆ แต่ทุกรายการทีวีของเขาประหนึ่งว่าจะสื่อสารสิ่งนี้ ขอบคุณนะเจมี ขอบคุณ SCB TechX ด้วยที่มอบไลฟ์สไตล์และวิธีการทำงานแบบ Work from Anywhere อย่างนี้ให้
ถ้าอยากมีชีวิตการทำงานแบบ Work from Anywhere บ้างละก็ มาร่วมงานกับ SCB TechX สิ ดูตำแหน่งงานที่เปิดรับได้ที่นี่ ส่วนใครที่สนใจตำแหน่ง UX Writer และมั่นใจว่าตัวเองมีทักษะการเขียนทั้งไทยและอังกฤษระดับ “ดีมาก” (ย้ำ! ดีมากทั้ง 2 ภาษา) ละก็ ส่งผลงานเขียน, CV และจดหมายแนะนำตัว (ภาษาอังกฤษ) เข้ามาได้เลยที่ recruit@scbtechx.io (ระบุมาในอีเมลได้นะ ว่าบทความนี้ชี้เป้ามา อิอิ)
