พูดตรงๆตอนแรกคิดว่าพ่อก็ไม่โอเคอยู่เหมือนกันคือเรื่องมีอยู่ว่า เด็กๆเราตาโต ผิวเข้มดูเผินๆจะออกไปทางแขก และเราก็ชอบทำกิจกรรม ครูที่โรงเรียนก็เลือกให้เราเป็นนักแสดงคราวนี้มีอยู่เรื่องหนึ่งต้องให้เราแต่งตัวเป็นเด็กผู้หญิง จำได้ว่าพ่อโกรธมาก ถึงกับพาย้ายโรงเรียนเลย แม้จะย้ายโรงเรียนแต่ด้วยความที่เราก็ใช้ชีวิตประจำวันของเราปกติซึ่งก็ออกไปทางไลฟ์สไตล์ของเด็กผู้หญิงไม่ได้ปกปิดอะไร และเราก็พิสูจน์ตัวเองว่าเราทำอะไรได้หลายๆอย่าง ไม่ออกนอกลู่นอกทาง พ่อ-แม่ ก็รับรู้มาเรื่อยๆและค่อยๆยอมรับไปโดยปริยาย อันนี้สังเกตจากการที่เราเป็นลูกชายคนโต ที่บ้านมีกิจการเครื่องใช้ไฟฟ้า ก็อยากให้เราสืบทอดแต่พอเราบอกตรงๆว่าเราไม่ชอบไม่ถนัด เค้าก็โอเค จริงๆด้วยความที่บ้านอยู่ต่างจังหวัดก็จะมีคนมาถามแม่ตรงๆเยอะมากว่ารู้สึกอย่างไรที่ลูกเป็นแบบนี้ แม่ก็บอกไม่รู้สึกอะไร ลึกๆเรารู้แหล่ะว่าเค้าก็อยากให้เราเป็นผู้ชาย แต่พอเวลาผ่านไปนานเข้า ตอนนี้เค้าพูดเองเลยว่าเราเป็นผู้หญิงแบบนี้ก็ดี เค้าได้ไม่เหงา มีคนมาดูแล ทุกวันนี้เค้ารอให้ถึงวันหยุด รอให้เราพาเค้าไปเที่ยว วันหยุดไหนเรานัดเพื่อนเค้าก็จะหงอยละ กลายเป็นสนิทกันสุดๆไป